5 Easy Facts About نیلینگ Described
5 Easy Facts About نیلینگ Described
Blog Article
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
کاهش هزینه ها: یک طرح ابزاربندی مناسب و قابل اعتماد در شرایط حساس همچون وجود خاک هایی با قابلیت فشردگی زیاد و یا موارد دیگر، باعث کاهش چشمگیر احتمال وقوع خطرات می شود.
هنگام انجام عملیات تزریق و بعد از جاگذاری میلگردها در چال‌های حفر شده، لازم است تا تزریق در اطراف میلگردها انجام شود. در این مرحله لازم است از صحت تزریق کامل در اطراف میلگرد اطمینان حاصل پیدا کرد.
کاربرد گسترده این تکنیک در زمینه‌های متنوع، نشانگر اهمیت و تأثیربخشی آن در حفظ پایداری و امنیت سازه‌ها در شرایط مختلف عملیاتی است.
از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.
بیش از ۳۰ ساعت آموزش حرفه‌ای ولی رایگان دفترفنی و ساختمان نیلینگ سازی دریافت مزایا و معایب نیلینگ
لایه‌ها و میان لایه‌هایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
این خاصیت باعث می‌شود تا این مدل از پایدارسازی، از قدرت بیشتری در مقابل نیروهای رانشی و ریزشی زمین برخوردار باشد.
قدیمیترین جدیدترین رای بیشتر نظرات مشاهده همه نظرات
روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.
هوای فشرده تولید شده توسط این دستگاه، از طریق شلنگ‌های هوا به دستگاه‌های پنوماتیک منتقل می‌گردد. حجم گاز تولید شده توسط کمپرسور به میزان حرکت رفت و برگشتی پیستون و جابجایی آن وابسته است.
مرحله پنجم: اجرای روکش موقت و لیفت ها بعدی تا تراز نهایی
این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیت‌های جدی این روش در این شرایط است.
برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.